Isang Pinay domestic worker mula sa Bohol na si Rosyl Cauba ang naiulat na pumanaw sa Qatar. Ayon sa mga impormasyon, dalawang taon pa lamang siyang nagtatrabaho sa ibang bansa at nakatakda na sanang umuwi sa Pilipinas sa Enero 2026, matapos ang pagtatapos ng kanyang kontrata.
Lumabas din sa mga ulat na noong Nobyembre 27, 2025 pa umano siya pumanaw, subalit Disyembre 16 na lamang nalaman ng kanyang pamilya ang balita—isang sitwasyong lalong nagdulot ng matinding kalungkutan at maraming katanungan.
Isa sa mga labis na naapektuhan ay ang kanyang kasintahan, na nagbahagi ng kanyang pagdadalamhati sa social media. Ibinahagi niya ang kanilang mga huling pag-uusap at mga planong kanilang pinanghahawakan bago pa man umalis ang kanyang nobya patungong Qatar.
“Pasensya ka na, mahal. Hanggang ngayon hindi ko pa rin maintindihan kung bakit pumayag akong mag-abroad ka, kung ito pala ang magiging dahilan ng pagkawala mo sa akin. Napakarami kong tanong sa Diyos—bakit ikaw pa, sa dami ng plano natin para sa pag-uwi mo balang araw.”
Ayon sa kanya, hindi niya makalimutan ang huli nilang tawag noong Nobyembre kung saan napag-usapan nila ang mga plano sa hinaharap—paglilinis ng bakanteng lupa, pagpapatayo ng bahay, pag-aalaga ng mga hayop, at ang kanilang balak na magpakasal pag-uwi ng kanyang nobya.
“Pero biglang nawala ang lahat… sobrang sakit.”
Halos dalawang taon siyang naghintay, araw-araw umaasang nalalapit na ang pagbabalik ng kanyang mahal. Ayon sa kanya, halos araw-araw niyang tinitingnan ang calendar sa kanyang cellphone dahil sa pananabik sa nalalapit na pag-uwi nito sa Enero 21, 2026.
“Pero hindi pala pinahintulutan ng Diyos. Napaka-unfair… ni hindi man lang Niya tayo binigyan ng pagkakataong magkita at mag-usap.”
Sa isa pang post, ibinahagi rin ng kasintahan ang kanyang pagdadalamhati:
“2:00 AM — hindi pa rin ako makatulog. Akala ko magiging happy ending ang love story natin. Happy monthsary, mahal. I love you always.”
Bukod sa emosyonal na kwento ng kasintahan, lumabas din ang mga detalye hinggil sa kalagayan ng nasawing OFW habang nasa Qatar pa siya. Ayon sa mga pahayag, ipinagbabawal umano sa kanya ang paggamit ng cellphone at nakakahiram lamang siya minsan sa kanyang amo. Tuwing siya ay tinatanong kung kumusta na siya, palagi niyang sinasagot na “okay lang”, kahit pa may mga senyales na hindi maayos ang kanyang kalagayan.
Noong Nobyembre 26, 2025, tumawag umano ang kanyang amo sa kuya ng biktima at iminungkahing ipa-full out na lamang siya at pauwiin dahil tila hindi na raw maayos ang kanyang kondisyon. Gayunman, nang tanungin ang biktima kung okay lang ba siya, iginiit pa rin nitong okay lang siya at nais na lamang tapusin ang natitirang ilang buwan ng kontrata dahil malapit na rin ang kanyang pag-uwi.
Dahil sa mga pangyayaring ito, nagkaroon ng pagdududa ang kanyang kuya, kaya ipinaalam niya ang sitwasyon sa agency sa abroad at hiniling na i-monitor ang kalagayan ng kanyang kapatid. Subalit sa kabila ng mga tawag at monitoring, nanatili pa rin ang sagot ng biktima na siya ay “okay lang.”
“Dapat sana pinuntahan na siya nang personal para masigurado kung ano talaga ang tunay niyang kalagayan.”
Sa kasamaang-palad, kinabukasan ay pumanaw na siya, at mas lalong naging masakit para sa pamilya ang matagal na pagkaantala ng opisyal na abiso tungkol sa kanyang pagkamatay—isang pangyayaring nagdulot ng mas marami pang katanungan at pagdududa.
“Ang huli naming usapan ay puro mga plano para sa kinabukasan, pero hindi ito pinahintulutan ng Diyos.”
Sa kasalukuyan, wala pang opisyal na pahayag ang Embahada ng Pilipinas sa Qatar hinggil sa insidente. Inaasahan ng publiko at ng pamilya ng biktima na maglalabas ng malinaw na impormasyon sa mga susunod na araw upang matukoy ang tunay na sanhi ng pagkamatay ng ating kababayan at masigurong may pananagutan ang mga dapat managot.
Ang trahedyang ito ay muling nagpapaalala sa kalagayan ng maraming Overseas Filipino Workers na patuloy na nagsasakripisyo para sa kanilang pamilya—madalas ay sa katahimikan, at sa likod ng salitang “okay lang.”








